Winiarnia - Winiarnia Nestor
NASZA LOKALIZACJA
Winiarnia Nestor położona jest w Pyrgos Trifylias, jednym z najbardziej obfitych obszarów południowo-zachodniej Mesenii, pośród winnic i gajów oliwnych. Położona jest na północ od Zatoki Navarino, zaledwie kilka kilometrów od starożytnego pałacu króla Nestora, a jej okolice uważane są za jedno z najbardziej historycznych miejsc w Mesenii. Z naszych obiektów rozciąga się widok na Zatokę Navarino, skąd szlaki morskie prowadziły produkcję wina i porzeczek z Peloponezu do Europy. Warunki klimatyczne i glebowe panujące na tym terenie stworzyły idealne środowisko do uprawy winorośli, dzięki któremu produkcja wina osiąga coraz wyższy poziom.
TERROIR MESSINII
Winorośl na Mesenii jest obecna od dawna. Rozpoczęła się 3 tysiące lat temu i nadal trwa. Wspominając o prowincji Pylia, Homer zauważa, że "obfituje ona w winnice". Z kolei Pauzaniasz podkreśla, że kiedy Dionizos po raz pierwszy skosztował wina produkowanego w Messenii, wykrzyknął "Evoi!", co w luźnym tłumaczeniu oznacza "na zdrowie". W tym momencie musimy cofnąć się o 115 lat, do obszaru Yalova, miejsca, które miejscowi słusznie nazywają "messeńską matką winnic", ponieważ było to centrum wiodących greckich winiarni. W tamtych czasach podróżowanie drogą było niebezpieczne, ponieważ większość istniejącej sieci dróg była w stanie ruiny. W rezultacie transport rodzynek i win produkowanych w prefekturze Mesenii był zadaniem prawie niemożliwym do wykonania i trudnym do sfinansowania. Sensowne było skoncentrowanie produkcji w rejonie Yalova, ponieważ osłonięte zatoki Navarino i Molos w pobliżu, wraz ze szlakami morskimi, które miały tam swój początek, oferowały bezpieczny transport produktów winiarskich z tego obszaru. Ponieważ winnice w Mesenii zawsze odgrywały decydującą rolę w uprawie odmian, które dawały rodzynki i wino, było tylko kwestią czasu, kiedy stanie się ona centrum uprawy winorośli i produkcji wina, do którego zwracała się reszta Peloponezu i Grecji, jeśli chodzi o krajowe spożycie winogron stołowych i eksport do Europy. Eksport wzrósł i stał się jeszcze bardziej opłacalny po tym, jak europejskie winnice ucierpiały z powodu ataku filoksery. W rzeczywistości, w XIX wieku rodzynki stały się głównym produktem eksportowym Grecji. Głównym produktem pochodzącym z korynckich porzeczek było wino rodzynkowe, które miało wysoką zawartość alkoholu, było nieco gorszej jakości i miało przystępną cenę. Jednym z najbardziej historycznych momentów winnicy Messinia była rewolta porzeczkowa z 1935 roku. Niesprawiedliwe przepisy, które w tamtym czasie ciążyły nad producentami porzeczek, dzieląc ich na tych, którzy produkowali porzeczki niskiej jakości i tych, którzy produkowali porzeczki wysokiej jakości, spowodowały, że producenci zbuntowali się, starając się utrzymać zrównoważoną produkcję i handel korynckimi porzeczkami. Bunt ten miał jednak raczej fatalne skutki dla producentów porzeczek z tego obszaru. W 1954 r. 800 plantatorów winorośli z Mesenii połączyło siły i założyło "Spółdzielnię rolniczo-winiarską Nestor". Jej zadaniem było gromadzenie, standaryzacja i sprzedaż winogron wyprodukowanych w całej Mesenii. Kilkadziesiąt lat później, w 1980 roku, korzystając z programu dofinansowania, winiarze postanowili wzbogacić lokalne winnice o międzynarodowe odmiany, sprowadzając do Grecji Cabernet Sauvignon i Chardonnay. Zaczęto również uprawiać takie odmiany jak Grenache Rouge, Grenache Blanc, Cabernet Frame, Merlot i Tempranillo. W swojej spółdzielczej formie winnica Messinia prezentowała lokalne odmiany takie jak Fileri i Messinia Roditis. Obecnie, oprócz lokalnego wina PGI Messinia (lokalne wino Messinii), do win PGI należą PGI Trifylia (lokalne wino Trifylia) oraz PGI Pylia (lokalne wino Pylia).